- เปิดพื้นที่ให้พวกเขาได้พัฒนาความชอบ สนับสนุนและช่วยค้นหาคุณค่าความชอบของพวกเขาอย่างเอาใจใส่
- สร้างเป้าหมายที่ท้าทายและยิ่งใหญ่ ตั้งความหวังที่ท้าทายความสามารถและเหมาะกับวัยของพวกเขา
- ยิ่งฝึกยิ่งชำนาญ เป็นการฝึกปฏิบัติอย่างมีคุณภาพและต้องฝึกมากพอ
- ให้พวกเขาเรียนรู้จากความล้มเหลว อนุญาตที่จะให้ลูกๆ หัวฟัดหัวเหวี่ยงไม่พอใจกับความล้มเหลว สอนให้พวกเขาอย่าท้อและอย่าเชื่อว่าความล้มเหลวนั้นเป็นสิ่งถาวร
- พ่อแม่ก็ต้องมีอุปนิสัยแบบนี้ด้วยเช่นกัน ถ้าพ่อแม่ไม่มีแนวคิดแบบนั้นก่อน เด็กก็จะไม่เห็นตัวอย่าง เพราะส่วนใหญ่เด็กๆ มักปฏิบัติตามหรือเลียนแบบสิ่งที่พ่อแม่เป็น
การสอนลูกให้รู้จักความเพียรพยายามมุมานะ อดทน และสู้เพื่อความฝันด้วยวิธี ‘ติเพื่อก่อ’ ด้วยการว่า เด็กสมัยนี้ไม่อดทน ไม่เข้มแข็ง หรือยอมแพ้อะไรง่ายๆ เพื่อคาดหวังให้เด็กๆ นำคำเหล่านั้นเก็บไปสู้ คงไม่ใช่หนทางที่ถูกวิธี เพราะบางครั้งการได้ยินคนที่เรารักมากที่สุดว่าแบบนั้นมีแต่จะยิ่งทำให้พวกเขาหมดกำลังใจและท้อถอย
ฉะนั้นสิ่งที่ผู้ใหญ่ควรปรับจึงเป็นการหาแนวทางในการสร้างอุปนิสัยความเพียร (Grit) สู้เพื่อความฝันอันยิ่งใหญ่ให้พวกเขา ซึ่งจะสำเร็จได้นั้นผู้ช่วยที่สำคัญที่สุดคือ ผู้ใหญ่รอบกายเด็กๆ นั่นเองที่จะช่วยเสริมสร้าง เติมเต็มและกระชับความสัมพันธ์ของช่องว่างนี้ให้ใกล้กันมากขึ้น
